Stuttgart tarih yazıyor

MS 90 yılı civarında Romalılar Orta Neckar bölgesindeki en önemli kaleyi bugünkü Bad Cannstatt yakınlarındaki Neckar kıvrımında inşa etmişlerdir. Alaman döneminden beri Altenburg Kalesi'nde bir kilise merkezi kurulmuştu. Öte yandan Stuttgart'taki yerleşim izleri daha yenidir: Svabya Dükü Liudolf'un 950 yılı civarında bir at harası kurduğu ve gelişen yerleşime adını ve armasını verdiği söylenmektedir. Bu isme dair ilk kanıt, 12. yüzyılın ortalarına tarihlenen bir "Hugo von Stuokarten "den bahsedilmesidir. Köy, 1220 yılı civarında kasaba statüsüne yükseltilmiş ve ilk kez 1229 yılında Papa Gregory IX tarafından bir belgede zikredilmiştir.

Württemberg Kontları, 14. yüzyılın başında mezarlıklarını ve iktidar merkezlerini Stuttgart'a taşır. Bu durum inşaat faaliyetlerini ve ekonomik patlamayı tetikler. Bu süre zarfında  kolej kilisesi (Yeni bir sekmede açılır),  Leonhard (Yeni bir sekmede açılır)Kilisesi ve  Dominiken (Yeni bir sekmede açılır) Kilisesi (şimdi Hastane Kilisesi) inşa edildi. 1495 yılında İmparator Maximilian Württemberg'i dükalığa yükseltir. Dük Christoph ve oğlu Ludwig'in yönetiminde Reform ve Rönesans mimarisi 16. yüzyılın ikinci yarısında Stuttgart'a taşındı. Otuz Yıl Savaşları (1618-1648) sırasında, o zamana kadar gelişen kraliyet merkezi büyük zarar görür. Savaşın ve salgın hastalıkların yükü Stuttgart'ın nüfusunun 10.000'in biraz altından 4.500 civarına düşmesine neden oldu.

Dük Eberhard Ludwig 18. yüzyılın başında ikametgahını Ludwigsburg'a taşırken, Stuttgart  Karl Eugen (Yeni bir sekmede açılır) döneminde (1744'ten itibaren) bir kültür merkezi haline geldi. Dük, 1761 yılında Württemberg'in ilk sanat akademisini ve birkaç yıl sonra da Hohe Karlsschule'yi kurdu.

Napolyon'un bölgesel yeniden düzenlemesi sırasında, Württemberg 1806 yılında bir krallığa yükseltildi. "Württemberg Çarı" Kral Friedrich ve halefi I. Wilhelm, Wilhelmspalais, Katharinenhospital,  Staatsgalerie (Yeni bir sekmede açılır), Villa Berg, Kronprinzenpalais ve Königsbau da dahil olmak üzere bugünkü  Schlossplatz (Yeni bir sekmede açılır) 'da bulunan konutun genişletilmesiyle yakından ilgilenir. Yayıncı Johann Friedrich von Cotta'nın 1810 yılında Tübingen'den Stuttgart'a taşınması, kenti kitap ticareti ve edebiyatın merkezi haline getirmiştir.

Ulaşım koşullarının elverişsizliği, hidroelektrik ve hammadde eksikliği nedeniyle sanayileşme yavaş bir başlangıç yapar. Württemberg'deki ilk demiryolu 1845 yılında Cannstatt'tan Esslingen'e uzanır. Ve 1868'de ilk atlı demiryolu Stuttgart'tan Mineralbad Berg'e uzanır. Demiryolu ağının genişlemesiyle birlikte fabrika sayısı 17'den (1832) 173'e (1861), işçi sayısı ise 600'den 4.000'e yükselmiştir. 19. yüzyılın sonlarından itibaren Stuttgart, özellikle makine mühendisliği, hassas mekanik ve elektrik mühendisliği alanlarında farklılaşmış, ihracata yönelik bir ekonomi ve yüksek nitelikli işgücü sayesinde müreffeh bir sanayi merkezi haline gelmiştir. Gottlieb Daimler'in Cannstatt'taki atölyesinde ilk otomobil 1886 yılında üretilmiştir.

Stuttgart'ın nüfusu 91.000'den (1871) 286.000'e (1910) yükselir. Altyapının sağlanması, yeni bir belediye  binasıyla (Yeni bir sekmede açılır)(1905) özgüvenini belgeleyen belediye yönetiminin genişlemesiyle sonuçlanır. 1905'te Cannstatt ile birleşme Neckar'a erişimi açar. Şehir, mezbaha ve gaz kazanı gibi altyapı projelerinin yanı sıra konut ve site inşası için tartışmasız olmayan, ancak kısmen komşu belediyelerin kendileri tarafından başlatılan şirketleşmeler yoluyla arazi satın alır. Nazi dönemindeki zorunlu şirketleştirmelerden sonra belediye alanı 3.000 hektarın biraz altından 21.000 hektarın üzerine çıkmıştır.

Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra Stuttgart kültürel bir patlama yaşadı.  Adolf Hölzel (Yeni bir sekmede açılır) ve okulu modern sanatı şekillendirirken, 1912'de açılan yeni devlet tiyatrosu da çağdaş eserler sundu. Mimarideki yükseliş özellikle  Weissenhofsiedlung (Yeni bir sekmede açılır), Tagblatt Kulesi ve Schocken mağazaları gibi önemli yapıların ortaya çıkmasını sağlamıştır. Cumhuriyetin kriz yıllarında Stuttgart bir "vaha" olarak kabul edilir. NSDAP'nin seçim sonuçları ulusal ortalamanın çok altındadır.

Nazi döneminde, 1933'teki jimnastik festivali, 1936'da büyük etkinliklerle "Yurtdışındaki Almanların Şehri" konumuna yükseltilmesi ve özellikle 1939'da Killesberg'deki Reich Bahçe Gösterisi, Nazi ulusal topluluğu ile özdeşleşmeyi sembolize etmiştir. Öte yandan, muhalifler ve sözde alt sınıflar dışlanmış ve zulme uğramıştır. Stuttgart'ta 500'den fazla kişi sözde ötenazi kurbanı oldu. 1941 yılının sonundan itibaren Stuttgart ve Württemberg'de yaşayan 2.500 Yahudi vatandaş sınır dışı edildi ve öldürüldü. 1943 yılının Mart ayında da yüzlerce Sinti ve Roman öldürüldü. 1944 yılındaki  hava saldırılarında (Yeni bir sekmede açılır) Stuttgart'ın büyük bir bölümü yerle bir edildi. Yaklaşık 700'ü zorunlu işçi olmak üzere yaklaşık 4.500 kişi hayatını kaybetti. Aynı yıl, Stuttgart Kalesi'nde büyüyen Stauffenberg kardeşler, Adolf Hitler'e yönelik suikast girişiminin suç ortakları olarak Berlin'de idam edildi.

Savaş sonrası dönemde Stuttgart, elverişli sosyo-ekonomik koşullar sayesinde hızla gelişti. 1952 yılında başkenti Stuttgart olan Baden-Württemberg eyaleti kurulur. 1956 yılında yeni belediye binası, Liederhalle ve belediye meclisi tarafından reddedildikten sonra Süddeutscher Rundfunk tarafından inşa edilen ve bugün şehrin sembolü haline gelen televizyon kulesinin açılışı yapıldı. Aynı zamanda, 13. yüzyıldan kalma Steinhaus, Kronprinzenpalais ve Schocken mağazaları gibi kent manzarasını karakterize eden farklı dönemlere ait binalar da kazmaya kurban gitti.

Otomobil dostu bir şehir varsayımı altında, Stuttgart'ta ilk planları 1933 öncesine dayanan bir şehir merkezi trafik çemberi inşa ediliyor. Tramvay hatları 1970'lerden bu yana tünellenirken, 1978'de bir S-Bahn ana hattı açıldı ve yaya bölgeleri oluşturuldu, ancak halkanın en azından bir kısmı ("Kulturmeile") için değişiklikler tartışılıyor.

Ekonomik mucizeyle birlikte, 1955 yılında imzalanan işe alım anlaşmasını takiben çok sayıda işçi göçmeni Stuttgart'a gelmiştir. Bugün Stuttgart, gelişen ekonomisi ve nispeten homojen kent toplumunun yanı sıra kentin ve sivil toplumun ödüllü kararlılığı sayesinde başarılı bir entegrasyon örneği olarak kabul edilmektedir. Bu durum, 1977 yılında RAF teröristleri Baader, Ensslin ve Raspe'nin birlikte gömülmesini sağlayarak tartışmalı bir uzlaşma örneği sergileyen popüler ve liberal görüşlü belediye başkanı  Manfred Rommel (Yeni bir sekmede açılır) tarafından da sembolize edilmektedir.

Ekonomik krizler ve bunların sosyal sonuçları yeni milenyumda kentin bütçesine damgasını vurur. Değişen koşullar altında sanat müzesi, şehir arşivi, şehir kütüphanesi ve StadtPalais 2005'ten bu yana açılabildi. Ve Stuttgart bir kültür metropolü olarak ününü pekiştirir. Fritz Kuhn 2012 yılında belediye başkanlığı seçimlerini kazanarak bir eyalet başkentinin ilk Yeşiller Partisi lideri olur. Son zamanlarda Stuttgart'ın kentsel toplumu, ülke çapında dikkat çeken  Stuttgart 21 tartışmasıyla karakterize oldu. İnşaat projesi, şehrin çehresi ve planlama süreçlerine vatandaş katılımı hakkındaki tartışmaların doruk noktasıdır.

Şu anda kentin planlanan en büyük inşaat projesi olan  Rosenstein Mahallesi,  Stuttgart 21 faaliyete geçtiğinde boşalan demiryolu apronu üzerine inşa edilecek. Yaklaşık 85 hektarlık bir alanda, geleceğe yönelik yaşam ve çalışmayı temsil eden ve kültürel tesislere de ev sahipliği yapacak yeni bir bölge oluşturuluyor. Konseptin anahtar kelimeleri yoğun, karma, uygun fiyatlı ve sürdürülebilir. Kentin kalkınma tarihindeki bir diğer önemli yapı taşı.